Soloreizen, het blijft controversieel. Uit mijn rondvraag via Instagram Stories blijkt dat de drempel nog hoog is. Begrijpelijk, want ik ben evenzeer met een klein hartje op het vliegtuig naar Barcelona gestapt. Gelukkig heeft mijn eerste echte soloreis al mijn twijfels weggenomen. Hopelijk doen mijn inzichten en ervaringen hetzelfde voor jou.
→ Mijn ‘4 tips voor startende soloreizigers’ lees je onderaan.
Gaandeweg ontdekte ik onder de Spaanse zon steeds meer voordelen van soloreizen:
1. Angsten smelten weg
Is dat wel veilig, als jonge vrouw alleen reizen? Ga ik niet lastiggevallen worden en in de problemen geraken? Kan ik dat wel, in mijn eentje alles uitzoeken in een onbekend land? Ben ik niets belangrijks vergeten? … Het zijn maar enkele van de vragen die vooraf door mijn hoofd spookten. De ermee gepaard gaande angsten hielden me tegen, tot ik besefte hoe jammer het zou zijn om een mooie kans te laten liggen. Ondanks dat ik bang was, ging ik er toch voor. Ik stelde mezelf gerust door bijvoorbeeld mijn rugzak extra te beveiligen met slotjes. Zeker bij drukke hotspots zoals Parc Guell (foto boven) hielp dat me om vol vertrouwen rond te wandelen.
2. Gratis initiatie surfen op good vibes
Met de warme zon op mijn huid verdwaalde ik gezellig alleen in de smalle middeleeuwse straatjes. Even voelde ik me Elizabeth Gilbert in Eat Pray Love. Ik liet me overspoelen door de met zoveel nieuwe indrukken gepaard gaande verwondering. Een diep gelukzalig gevoel omhulde me al die eerste namiddag en bleef hangen.
Net als in die film voelde de hele reis als leren surfen op de golf des levens. Alles leek voorbestemd, alsof het universum me automatisch op het juiste spoor zette, alles perfect timede en me aanreikte wat ik nodig had. Die good vibes gaven me een energieshot van jewelste.
Het diepe vertrouwen dat ik voelde, deed me zomaar op een metro springen, instinctief wetende dat die me nog net op tijd op de juiste plek zou brengen. Vlak nadat ik zin kreeg in een relaxend boottochtje, belandde ik in de haven en meerde de zeilboot van City Sailing aan. Vanaf het luxueuze zonnedek dat ik voor mezelf had, keek ik uit op de rondvaartboten waarop ik toeristen als sardientjes in blik zag zitten. Dankbaarheid overviel me.
3. Zelfvertrouwen x10
Omdat je alleen bent, kom je automatisch voortdurend uit je comfortzone. Ineens doe je zoveel meer dan wat je dacht dat je kon. En het blijkt veel simpeler dan je dacht.
Bijvoorbeeld als ik in een nieuw land het openbaar vervoer neem dan laat ik het uitzoeken meestal over aan de doorwinterde reizigers in de vriendengroep. Dat besefte ik pas in Barcelona. Het helpt me om dat patroon bewust te doorbreken.
Ondanks dat ik alle vrienden die me ooit geholpen hebben dankbaar blijf, zal ik voortaan vaker voorstellen om het uit te pluizen. Want nu weet ik dat ik het zelf ook kan. Wat voelt dat goed! Hoe meer de dagen voorbijvlogen, hoe harder ik mijn innerlijke superwoman omarmde.
4. Talen & social skills trainen
Wie alleen reist, spreekt sneller anderen aan en wordt vaker aangesproken. Soloreizen maakte me daarbij naar mijn gevoel assertiever. Ik gaf direct maar beleefd aan wat ik wou. Een klassieker: een hottie op het (niét-naakt ;-)) strand lief vragen om mijn rug in te smeren. In gezelschap zou ik daar geen reden toe hebben.
Voortdurend sprak ik met toeristen en locals van allerlei pluimage. Die laatsten leerden me dat Spanjaarden in het Engels aanspreken je meestal nergens brengt. “No comprendo.” Na enkele dagen switchte ik haast automatisch naar het Spaans. Vervolgens verbaasde ik mezelf met de vlotheid waarmee ik in Parc Guell babbelde met een flirterige flamencogitarist.
Terug op Belgische bodem besefte ik dat ik precies al een halve Spanjaard was geworden. Verbluffend hoe snel je je aanpast als je alleen reist. Dit is dus dé manier om je onder te dompelen in een nieuwe cultuur.
5. Unieke reistips bij de vleet
Op de luchthaven vertelde een medereiziger dat hij al jaren in Barcelona een vakantiehuis heeft. Hij deelde zijn tips, waaronder: “Ga niet in Barcelona zelf naar het strand, want het ligt er ongezellig vol. Ik word er wel vaker bestolen.”
Mijn twentysomething huisgenoot Jaime deed me tal van do’s en don’ts cadeau die me zijn favoriete stad hielpen beleven als een local. “Bij Salamanca eet je de beste paella van Barcelona en je hebt er een mooi zicht op de zee. Passeer ook bij O’Toxo 3 Hermanos. Hun tapas zijn geweldig.” Zijn tips loonden … al ben ik er nog niet uit of ik een schotel vol slakkenhuisjes als ‘geweldig’ zou bestempelen. U weze gewaarschuwd.
Voor mijn vertrek raadden vrienden, kennissen en Instagram-volgers me een heleboel leuke plekjes aan, waarvoor dank. Vooral de familiale tapasbar Tapas Guell die Eva-Lien tipte, waardeerde ik ten zeerste. Dank ook aan Bauke om me o.a. de sprookjesachtige bar El Bosc de les Fades (foto rechts) aan te raden. In dit feeënbos bleef ik extra lang hangen met de beste sangria, vers getapt van het vat. En wat ben ik blij dat Susi beklemtoonde dat ik de feërieke watershow van de Font Màgica absoluut gezien moest hebben.
6. Tegenslag? Geen probleem!
Pech op vakantie betekent niet zelden dat de reis om zeep is. Zodra het begint mis te lopen, worden de gesprekken negatiever en verziekt de sfeer. Als je alleen op reis bent, heb je echter zelf de macht in handen om je trip te maken of te kraken. Dat besefte ik nadat ik in Barcelona een fietsongeval had. Op de dijk kwam een dame plots te dicht, waardoor mijn stuur even achter haar gigantische handtas haakte. Ik viel en gleed met een hoge snelheid meer dan 5 meter verder over de dijk. Mijn fiets was na wat wringen terug oké. Zelf had ik grote schaafwonden. De dame wandelde rustig verder.
Na even overwegen om naar huis te bellen, besefte ik dat ik beter doorreed alsof er niets was gebeurd. Lichtjes mankend bracht ik de fiets terug. Terwijl de fietsverhuurder die inspecteerde, voelde ik het bloed langs mijn been lopen. Gelukkig had hij niets door. Amper 10 minuten was ik te laat voor het daaropvolgende flamenco-optreden van Tablao Cordobes, waardoor ik alsnog binnen mocht.
Stel dat ik naar huis had gebeld of hier in gezelschap was geweest dan had ik het optreden allicht gemist. Die spectaculaire val was dan misschien het onderwerp van de dag. Mogelijks zou het de dagen nadien nog opgerakeld worden – want o.a. in de zee herontdekte ik telkens weer dat ‘zout in de wonden strooien’ geen loze uitdrukking is. In plaats van het mijn ervaring te laten bepalen, besloot ik om de pijn een bijrolletje te geven. Pas na de reis heb ik het verhaal verteld.
7. Bye verplichtingen, hallo zotte ontdekkingen
Elke reis worstel ik met het evenwicht tussen snode plannen smeden en tijd vrij laten. In Barcelona heb ik dat voor het eerst gevonden. Het traditionele veel te strakke reisschema ruilde ik in voor twee geplande activiteiten per dag. De rest van de dag bezocht ik vooraf opgelijste plekken als ik daar zin in had, verdwaalde ik een beetje en botste ik op leuke to do’s zoals Galeries Maldà. In dit Wijnegem Shopping Center voor geeks kan je o.a. je innerlijke Daenerys Targaryen loslaten op de IJzeren Troon uit Game of Thrones.
Tijdens soloreizen hoef je overigens nergens langer te blijven dan je wil. Wat een luxe! Zo bevrijdde ik mezelf al na een kwartiertje uit een koelcontainer waarin 10 ijsbeelden stonden, van E.T. tot de Minions. Jawel, met cocktailbar Icebarcelona bezocht ik voor het eerst een tourist trap die het ook in letterlijke zin is. Brrr!
Soloreizen geeft je extra flexibiliteit om het beste te maken van de onverwachte dingen die op je pad komen. Zo ben ik in de Sagrada Familia in elkaar gezakt. Daardoor kreeg ik een exclusieve blik in het veldhospitaal in de ‘backstage’ van de kathedraal, waarvan je als toerist niet beseft dat het er is. “Vooral oudere mensen zijn wel vaker zodanig overdonderd dat ze een hartaanval krijgen”, vertelde mijn arts. “Alle medewerkers zijn erop getraind om in actie te schieten zodra iemand op de vloer zit of ligt.”
In plaats van het gewoonlijke uurtje, spendeerde ik in totaal 4 uur in de Sagrada Familia. Compleet overdonderd was ik. Ik voelde een enorme dankbaarheid omdat ik dit mocht zien en ik er in mijn eentje ben geraakt. Blij dus dat ik mijn bezoek heb verdergezet ondanks dat ik me nog een tijdlang slapjes voelde. Stel dat ik niet alleen was geweest dan had mijn gezelschap misschien beslist om er de brui aan te geven in een (lieve maar overbodige) poging om mijn gezondheid voorop te stellen.
8. Zuiniger op zoveel manieren
Eerst even dit: ik geloof niet in ecologisch reizen. Ik zal je dus niet wijsmaken dat soloreizen milieuvriendelijker is. Tegelijk merk ik wel dat alleen reizen me meer ruimte geeft om zuiniger te leven. Bijvoorbeeld de soms nog grote porties die ik normaal gezien op restaurant moet laten liggen, liet ik in Barcelona inpakken. Ik nam ze mee naar mijn Airbnb, waar ik een microgolfoven had. Dat spaarde me meerdere restaurantbezoekjes uit.
Als je alleen reist, is Airbnb dus een aanrader. Naast goedkoper is het meestal authentieker dan een hotelkamer. En je voelt je er minder eenzaam, want vaak is er gezelschap om nu en dan mee te babbelen. Zoals je al las, verrijkte huisgenoot Jaime mijn trip op meer dan één manier.
Mijn ochtendritueel verloopt er ook zoveel vlotter. In plaats van elke ochtend uitgebreid te ontbijten, steek ik mijn croissants binnen en drink ik koffie terwijl ik me klaarmaak voor een nieuwe dag. Efficiënt ontbijten levert me meer reisbudget en vooral waardevolle tijd op. Zo slaag ik er bijvoorbeeld in om de drukste Gaudi-sites, zoals Casa Batllo, al bij het krieken van de dag te bezoeken. Dan zijn er minder toeristen en is de lichtinval het mooist.
4 tips voor startende soloreizigers
Van vriendinnen die wel vaker alleen reizen, kreeg ik tips die ik niet had willen missen. Ik deel hun soloreiswijsheid en vul aan met de mijne.
- Kies een land waarvan je de taal kent. Dat verlaagt de drempel om mensen aan te spreken.
- Boek een Airbnb of hostel. Dat geeft je gezelschap. Stel dat je in de problemen geraakt dan zijn daar gewoonlijk mensen die je kunnen helpen of die zullen merken dat er iets niet klopt.
- Hou contact via sociale media. Zo voel je je minder alleen en hou je het thuisfront gerustgesteld. In Barcelona postte ik dagelijks updates via Instagram Stories.
- Hang slotjes aan je rugzak. In Barcelona herkende ik andere soloreizigers aan de hand van de slotjes aan hun rugzak. Jaime waarschuwde ook dat dieven tegenwoordig vooral smartphones stelen. Ze mikken op de betaalkaarten in de hoesjes. Die haal je er dus best uit.
Zijn er nog vragen? Post ze hieronder.
Meer Barcelona-verslagjes:
– Parasailen: schommel met spectaculair panorama
– Wat je allemaal beleeft op een naaktstrand
Ongewone weken 