Geen beter moment om je innerlijke nudist te omarmen dan tijdens een soloreis. En dus fiets ik in Barcelona richting het naaktstrand van Playa Mar Bella. Met de billen bloot gaan terwijl er mensen op zitten te zien… valt dat wel mee? Ik kan je nu al verzekeren dat het evenveel nieuwe inzichten als zotte verhalen oplevert. Enkele van die inzichten ontdek je in mijn op eigen ervaringen gebaseerde ‘Naaktstrand voor dummies’ onderaan.
Met mijn stalen ros voor een dag cruise ik langs de Spaanse stranden. Zonnekloppers liggen er bijna zo dicht als zandkorreltjes op elkaar gepakt. Terwijl ik geniet van het zicht op de zee, hou ik tussendoor de voorbijflitsende naambordjes in de gaten: Playa de Sant Sebastià, Playa de la Barceloneta, … Alleen bij Playa Mar Bella hoef ik geen bordje te zoeken. De hoge grassen die het zicht belemmeren, wijzen me meteen de weg naar de zone voor nudisten.
Bloot aan de toog
Voordat ik full monthy ga, tank ik bij in de hippe beachclub BeGay. Tegen de flamboyante ober laat ik vallen dat het mijn eerste keer op een naaktstrand is. Vriendelijk als hij is, stelt hij me op mijn gemak. “Dit is een gayfriendly strand. Hier komen veel homokoppels. Van de mannen ga je dus geen last hebben”, glimlacht hij schalks. “Je hoeft trouwens niet naakt te gaan als het niet goed voelt. En als je een fotootje wil trekken: doe gerust! Alleen expliciet focussen op anderen is not done.”
In één ruk draait hij zich om. Ik zie zijn edele delen en verslik me compleet.
Even later vis ik mijn bestek uit het met halfnaakte hunks bedrukte papiertje en val ik aan. Terwijl ik mijn broodje verorber, kijk ik onverwachts al uit op de billen van een poedelnaakte veertiger aan de toog vlak voor mij. ‘Dat is toch even wennen’, bedenk ik me. Nog voordat ik die gedachte heb afgemaakt, draait hij zich in één ruk om. Ik zie zijn edele delen en verslik me compleet. Vervolgens hoest ik alsof ik elk moment dood neer kan vallen. Intussen glijdt de worst uit mijn broodje. Een andere tooghanger ziet mijn reactie en komt haast niet meer bij van het lachen. Godzijdank kennen ze mij hier niet.
Naaktstrandetiquette
Achteraf gezien had ik me – zeker in de beachclub – aan strategisch gewikkelde handdoeken verwacht. Daar doen ze hier dus nergens aan mee. Toch is staren uit den boze. Naaktstrandetiquette 101: hou je blik zoveel mogelijk op ooghoogte. Al moet je ook oppassen met meteen wegkijken. Dat ondervind ik aan der lijve met een blote bomma. Ik zie haar zitten op een bankje en wend mijn blik af. Voor mij is het een teken van respect, maar oma reageert beledigd. Spaanse furie? Gevonden!
Op het nudistenstrand zelf palm ik een desolaat plekje in. Maar de volgende stap, puur natuur gaan, voelt allesbehalve natuurlijk aan. Ik zet mijn verstand op nul en gooi ineens alles uit. Nadien kruip ik als een egeltje in elkaar. Schaamte overvalt me. Het voelt alsof iedereen naar me staart. Zodra ik durf opkijken, blijkt het tegendeel waar. De strandgasten rondom me focussen op zichzelf of elkaar. Het oudere homokoppel schuin achter me maakt hilarische bitchy opmerkingen over andere gays. Stiekem lach ik mee. Een gewicht valt van mijn schouders. Zo blij dat ik op het gayfriendly beach zit – ook al zijn ze hier duidelijk niet allemaal even lief voor elkaar.
Tien keer zo sexy
Vol bewondering kijk ik naar de trotse mensen om me heen die ongeacht hun leeftijd of uiterlijk in vol ornaat zorgeloos over het strand paraderen. Het zelfvertrouwen spat ervan af. Dit beeld staat haaks op de vele lichaamscomplexen waarmee ik thuis geconfronteerd word. Zo verfrissend! Meteen voel ik dat het meer dan oké is om jezelf helemaal te tonen zoals je bent. Even rondkijken leert me tevens dat 1) verrassend veel mannen klein geschapen zijn, 2) ik best trots mag zijn op mijn mooi geproportioneerde lichaam. Plots voel ik me tien keer zo sexy.
Al gaat die fantastische vibe gepaard met enkele minder fraaie ervaringen. Enkele rampscenario’s waar ik vooraf voor vreesde, komen uit. Naast holebi’s lopen hier immers louche strandverkopers rond. Die blijven met z’n allen herhaaldelijk pal voor mij stilstaan en staren. De durvers geven seksueel getinte ‘complimentjes’. Ik jaag ze weg, maar denk tegelijk geamuseerd: ‘Ocharme, die jongens hebben precies nooit geleerd hoe ze moeten omgaan met vrouwen. Die zijn duidelijk niks gewend. Ze zullen thuis op hun kin moeten kloppen.’
Helaas blijft het daar niet bij. Wie geen behoefte heeft aan de onzedige strandanekdote die nu volgt, raad ik aan om de volgende drie alinea’s over te slaan.
Zijn oogcontact is meteen zeer intens. Een rilling loopt over mijn rug.
Terwijl ik op mijn strandlaken de thriller Oorsprong van Dan Brown aan het verslinden ben, komt een dertiger pal onder me liggen. Hoogstens een metertje van me vandaan vlijt hij zich neer. Op naaktstranden hielden ze al een tweetal meter afstand voordat corona het hip maakte, dus hij ligt te dicht. Ik werp hem een niet mis te verstane vieze blik toe. Zijn oogcontact is meteen zeer intens. Een rilling loopt over mijn rug. Bespeur ik daar een vleugje geilheid? Indringend blijft hij naar mij en mijn intieme delen staren. ‘Wat een degoutante vent… geen aandacht aan geven’, denk ik en ik lees verder. Hoofdpersonnage Robert Langdon sleept me helemaal mee in het avontuur dat zich deels in Barcelona afspeelt.
Sex with the beach
Ik ben er helemaal in verdiept als een beweging mijn blik van het boek wegtrekt. De gluurder is aan het stuiptrekken. ‘Tiens, da’s raar’, denk ik. ‘Zou hij een medisch probleem hebben?’ Naiëf kijk ik rondom me. Het homokoppel houdt hem eveneens in de gaten. Al giechelend kijken ze me aan, alsof we een geheimpje delen. En dan besef ik het: hij is in het zand aan het masturberen. Het concept sex on the beach kende ik al, maar sex with the beach… dat is nieuw.
Hartelijk lach ik mee, want ik besef dat dit de best mogelijke geweldloze straf is.
Ik sta perplex. ‘Hoe moet ik nu reageren?’, vraag ik me af. ‘Moet ik de politie bellen? Tegen dat ze hier zijn, is hij weg. Of vluchten? Al voel ik me eigenlijk niet onveilig.’ Met luid gelach beantwoordt het homokoppel mijn vraag. Terwijl ik dichter bij hen ga liggen, lachen ze hem vierkant uit. Daardoor besef ik dat het er inderdaad enorm belachelijk uitziet. Zeker als hij even later het zand van zijn sippe worstje probeert te kloppen. Wie is nu zo wanhopig? Precies een hond. Hartelijk lach ik mee, want ik besef dat het de best mogelijke geweldloze straf is. Helaas denkt niet iedereen daar zo over, bewijst een even recente als gelijkaardige situatie die dodelijk afliep.
Niet normaal
Het roept een belangrijke vraag op: is dit schering en inslag op een naaktstrand? Hoort het erbij? Zodra de vogel is gevlogen, spreek ik het homokoppel erover aan. “Dit is absoluut niet normaal”, stellen ze me gerust. “Wij komen hier al jaren en hebben het nog nooit meegemaakt. Normaal gezien is het hier heel aangenaam vertoeven hoor. Leuke mensen. Laat dit je dus vooral niet afschrikken.”
Afgeknapt ben ik allerminst, integendeel. Krachtiger dan ooit voel ik me. Ik heb een klik gemaakt. Mannen hun ongepaste seksueel getinte opmerkingen en zelfs handelingen doen me vrijwel niets meer. Eindelijk voel ik me helemaal hersteld van het seksueel misbruik dat ik zeker de laatste jaren aan het overwinnen ben.
Ik zie mijn lichaam niet langer als iets dat me vooral in moeilijkheden brengt. Het is een inzetbaar wapen.
Eindelijk heb ik opnieuw de mogelijkheid om te kiezen hoe ik de dingen interpreteer. En hoe ik erop reageer. Over negatieve feiten pen ik nu alsnog een positief verhaal neer. Ik kan ermee lachen. Tegelijk vertellen de tranen in mijn ogen me dat ik op dit moment zou kunnen huilen van geluk.
Het idee dat mijn lichaam – en niet dat van de andere naakte jonge vrouwen – mannen helemaal op hol doet slaan, overdondert me. Voor het eerst neem ik zoiets op als een compliment. Eindelijk heb ik de ruimte om een vrouwelijke macht te voelen die ik niet heb toegelaten. Ik zie mijn lichaam niet langer als iets dat me vooral in moeilijkheden brengt. Het is een inzetbaar wapen. En nee, dan heb ik het niet noodzakelijk over zelfverdediging. 😉
Jezelf durven tonen
Terwijl ik bij zonsondergang mijn T-shirt weer aantrek, besef ik hoe hard ik mezelf al jarenlang wegsteek. Meer dan ooit voel ik hoe beu ik het ben om zo preventief reacties van anderen te vermijden. Uiteindelijk mogen mijn vrouwelijke troeven en ik gezien worden. Wat is er nu mis met een beetje bloot? Vanwaar die voortdurende schaamte, die ons al van kindsbeen af en vaak nog dagelijks wordt opgelegd?
Soms is reactie uitlokken part of the fun, besef ik nu. Ik zou zelfs durven beweren dat het belangrijk is om je zelfvertrouwen te boosten. Trek dus gerust dat iets te diepe topje of korte rokje aan en gniffel telkens iemand raar kijkt. Die reacties zeggen uiteindelijk alles over de gever, niets over jou. Jij bent hoedanook geweldig zoals je bent. Zelf paradeer ik enkele weken later ook nog altijd even uitdagend gekleed als stralend over straat. Nooit gedacht dat een stranddag mijn leven zo zou verrijken.
Naaktstrand voor dummies
De belangrijkste do’s en don’ts vat ik nog even samen:
- Zoek op voorhand de spelregels op, want die zijn niet overal hetzelfde. Zo zijn er stranden waar je wel verplicht volledig naakt moet gaan.
- Ga je in vol ornaat langs bij een beachbar of restaurant? Leg dan bijvoorbeeld een handdoek op de stoel voordat je gaat zitten.
- Hou je blik zoveel mogelijk op ooghoogte. Snel even kijken mag, staren niet.
- Geef ‘complimenten’ noch kritiek op het lichaam van iemand anders … zelfs als je denkt dat je aan het fluisteren bent.
- Fotootje trekken? Focus idealiter op jezelf, niet op andere naakte zonnekloppers. Hang niet de fotochinees uit en laat die spiegelreflexcamera maar in je rugzak zitten.
- Leg je handdoek op idealiter twee meter afstand van de mensen rondom je.
- Seksuele handelingen zijn niet oké, ook al zijn jullie een koppel.
Meer sexy verslagjes:
– Help, ik zit in een naaktsauna!
– Ladies Night, hoe erotisch is dat eigenlijk?
– Burlesque: zoveel meer dan pasties en pluimen
– Paaldans: ideale workout voor vrouwen met humor
Ongewone weken 