Over onbekenden trakteren

Geld maakt niet gelukkig, maar iets schenken aan een wildvreemde wel. Dat blijkt zowel uit onderzoek als uit mijn eigen ervaringen. Ik heb immers in het verleden al eens bosjes bloemen gekocht en uitgedeeld op straat, en dat smaakte naar meer. Deze keer ga ik een onbekende trakteren op een tasje koffie. Of dat heb ik me toch voorgenomen, maar het loopt niet van een leien dakje.

Het is de Indische geluksprofessor Raj Raghunathan die me enkele jaren geleden op het idee bracht om onbekenden iets cadeau te doen. Je cadeau ‘voorbereiden’ is een prachtige afleiding van je dagelijkse zorgen, de ontvanger verwacht je cadeau totaal niet en reageert dus euforisch (als alles goed gaat). Van die overdonderende reactie word je zelf ineens ook dolgelukkig. De voorwaarden om het te doen slagen zijn dat je de kost beperkt houdt, je iets geeft dat je graag wil geven en je de reactie van de andere kan waarnemen. Koffie trakteren is bijvoorbeeld een prima manier om zowel je eigen dag als die van iemand anders goed te maken.

Dubbele boodschap

Zaterdag 21 oktober. Een namiddagje shoppen in de drukke Mechelse winkelstraten eindigt in koffiehuisje Beans. Ik ben een beetje zenuwachtig, want je weet nooit hoe iemand gaat reageren als je koffie trakteert. Naast mij aan de toog staat een niet onknappe man, een fortysomething. Ik hoor hem bestellen en vermoed dat zijn vriendin buiten zit te wachten. Ik bedenk mij dat hij allicht gaat denken dat ik hem zie zitten en bevries ineens volledig. Heel even overweeg ik zelfs om mijn gewoonlijke dosis cafeïne in te ruilen voor de marshmellowreep die ik voor mij zie liggen. Kwestie van zo snel mogelijk te kunnen afdruipen. Maar ik besef dat marshmellowrepen je niet de macht geven om de dingen te veranderen. Die reep is geen spinazie en mijn naam is niet Popeye, dus moet ik een plan B bedenken met behulp van cappuccino en mijn notaboekje.

“Waarom heb ik niet besloten om die arme vrouw te vragen om een tasje koffie te gaan drinken?”

Ik begin met me af te vragen waarom ik zonet blokkeerde. Met de bloemen lukte het destijds toch wel, waarom nu dan niet? Ik vermoed dat bloemen uitdelen op straat nog net iets laagdrempeliger en vrijblijvender is. Elke passant heeft dan de kans om iets aangenaams te ontvangen waar hij niet zelf al naar op zoek is. Bovendien zijn we het gewoon om op straat aangeklampt te worden door mensen met allerhande vragen. In het koffiehuisje is het ieder voor zich en zie ik een heel ander publiek. Hier zitten mensen die al naar koffie snakken en die willen genieten van een rustig moment, al dan niet met hun geliefden. Die mensen wil je gewoon laten genieten, toch?

Gedaan met gewoontes

Eerder vandaag kwam ik een oude bedelende vrouw tegen en jongeren van een jeugdbeweging die enthousiast koekjes aan het verkopen waren. Waarom heb ik niet besloten om die arme vrouw te vragen om een tasje koffie te gaan drinken? Ik vermoed dat ze misschien wel interessante verhalen te vertellen heeft over haar leven. Of waarom ben ik die jongens uit de weg gegaan, in plaats van ze hun eigen koekjes te trakteren? Een hele namiddag koekjes verkopen aan toevallige passanten is vermoeiend, dus ik vermoed dat ze daar blij mee zouden zijn. Zowel de vrouw als de kinderen heb ik gezien maar genegeerd, gewoon uit gewoonte. Misschien is het belangrijker om daar komaf mee te maken, met de gewoonte om behoeftige mensen te negeren en dingen te willen geven aan mensen die zelf al gemakkelijk kunnen krijgen wat ze willen.

“Ik ga proberen om meer te werken met de dingen rondom me, in plaats van alles vooraf te plannen.”

Als mijn tas leeg is, besluit ik om de kinderen en de vrouw terug op te zoeken, maar intussen is het een uur later. De kinderen hebben al hun koekjes verkocht en de leiding zit de muntjes te tellen terwijl ze aan het spelen zijn. De arme vrouw is al verdwenen, hopelijk ook met veel muntjes in haar bekertje. Ik besef dat ik zonet een belangrijke les geleerd heb en ga voortaan proberen om meer te werken met de dingen die ik rondom mij zie in plaats van alles vooraf te plannen en me aan mijn plan vast te houden. Bovendien herinnert dit me er nogmaals aan dat ik kansen meteen moet grijpen als ze zich voordoen.

Alles wordt fantastisch

Teleurgesteld fiets ik naar huis. Ik passeer een boekenhandel, en bedenk me dat ik beter boeken kan schenken in plaats van koffie of koekjes. Wijsheid is immers het mooiste cadeau. En dan gaat er ineens een lampje branden: ik kan boeken verstoppen voor boekenjagers! Ik ben intussen al een hele tijd lid van de Facebook-groep van ‘De Boekenjagers’, een online community waarin mensen zitten die graag boeken verstoppen en zoeken. Telkens ze een boek verstopt hebben, posten ze een foto van het boek en van waar ze het verstopt hebben.

Enthousiast neem ik thuis ‘Alles wordt fantastisch’ van Rachel Shukert uit mijn boekenrek. Het boek gaat over de hilarische avonturen van een jonge Amerikaanse vrouw die verhuist naar Amsterdam. Dit is een boek dat moet rondgegeven worden zodat meer mensen ontdekken dat het leven niet zomaar fantastisch is, maar dat je het fantastisch kan maken door wat je doet en hoe je het ziet. Het sluit dus zowel qua inhoud als boodschap naadloos aan bij Ongewone weken.

“Ik beeld me dat ‘vindersmoment’ in terwijl ik hem aanschrijf, en dat beeld alleen al maakt me blij.”

Verstoppertje spelen

Ik schrijf een begeleidende brief, waarin ik uitleg waarom ik dit boek graag wil delen en ik de vinder vraag om me zijn kant van dit verhaal te delen. Ik ben razend benieuwd naar wie het uiteindelijk zal vinden, en wanneer. Door een brief te schrijven kan ik nu al communiceren met de vinder, waarvan ik vermoed dat die nieuwsgierig mijn briefje zal lezen voordat hij het boek gaat ontdekken. Ik beeld me dat ‘vindersmoment’ in terwijl ik hem aanschrijf, en dat beeld alleen al maakt me blij. Zoals het een goede boekenkoesteraar betaamt, bescherm ik mijn boek en brief met een doorschijnend zakje.

Ik weet meteen waar ik het pakketje ga verstoppen: in de Sinte-Mettetuin, want daar zit ik op warme zomeravonden regelmatig met mijn neus in de boeken. Dit is dus de gedroomde omgeving om een literair werk in door te geven aan een volgende lezer. Ik kam de tuin volledig uit. ‘Misschien kan ik het tussen de planten verstoppen? Nee, daar gaan mensen niet zoeken. Of aan het fitnesshoekje? Nee, daar gaat door de verkeerden gevonden worden. Ofwel aan die mooie oude boom in het midden van het plein? Dju, hier zijn de geocachers me al voor geweest.’ Het is moeilijk kiezen.

Uiteindelijk blijkt het glazen paviljoentje vlakbij mijn favoriete bank nog de beste keuze, want hier kan ik het op een droge plaats tussen de pilaar en de glazen wand verstoppen. Ik neem een foto, maak enthousiast een post voor de Facebook-groep en hoop dat de nieuwe eigenaar er blij mee zal zijn. Ondanks dat ik er misschien nooit nog iets over zal horen, ben ik toch blij dat ik eindelijk eens actief heb deelgenomen aan het Boekenjagers-project. Op naar de volgende!

(Ge)schenkideetjes

Tijdens mijn zoektocht naar een plan B ontdekte ik een aantal leuke dingen die ik nog graag zou willen schenken aan onbekenden. Wie weet kan deze lijst jou ook inspireren om het te proberen?

• In plaats van planten die je te veel hebt weg te gooien, kan je ze ook weggeven via een plantenasiel
• Teveel gekookt? Je kan via thuisafgehaald.be iemand een plezier doen met de overschotjes!
• Stel je sofa ter beschikking aan crowdsurfers van over de hele wereld en je kan ineens je talen oefenen 😉
• Passeer je regelmatig langs een huis met een verwilderde voortuin? Bel aan en stel voor om bijvoorbeeld het gras af te rijden. Het klinkt grappig, maar er zijn al vriendschappen uit ontstaan…
• Koop postkaarten die je doen glimlachen, schrijf er een compliment (of iets anders leuks) op en geef ze af aan mensen op straat
• Sluit je aan bij de lokale wildbreiclub en fleur de straten op. Geen fan van breien? Zelfs met simpele post-its of smileys kan je toevallige voorbijgangers opvrolijken.
• Start je eigen volledig nieuwe initiatief om onbekenden een glimlach op het gezicht te toveren. Een inspirerend voorbeeld vind je hier.

Heb jij nog andere suggesties? Vul mijn lijstje aan via een reactie hieronder!