Ongewone weken en goede voornemens, de twee zijn onlosmakelijk verbonden. Ook dit jaar heb ik mijn voornemens gemaakt. Zo zal ik bewuster kiezen met wie ik me omring en dus waar nodig vrienden laten gaan. Op de wishlist staat het natuurlijk niet, maar na een zwaar jaar besef ik dat dit een belangrijke to do is waarvan de inzichten het delen waard zijn.
Misschien denk je dat ik gek ben om hier zo open over te schrijven. Misschien ben ik dat ook wel. Ik doe het omdat ik het (vanuit mijn journalistieke achtergrond) belangrijk vind om taboes waar iedereen allicht ooit mee geconfronteerd zal worden op een eerlijke manier bespreekbaar te maken. Aan de reacties in mijn omgeving te merken, is trouble in friendship paradise zeker zo’n taboe. Ondanks dat het begrip ‘ontvrienden’ intussen alweer een tijdje ingeburgerd is, blijft het not done om te breken met je échte vrienden. En toch is dat soms belangrijk.
Gedaan na 10 jaar
Je vriendenkring opruimen is een vorm van hygiëne. Vergelijk het met de grote schoonmaak: je huis af en toe grondig onder de loep nemen, opruimen en overbodige dingen weggeven of in de vuilnisbak gooien is belangrijk om je goed te blijven voelen. Zo kan je ruimte vrijmaken voor nieuwe dingen.
Ik heb het afgelopen jaar aan der lijve ondervonden dat hetzelfde geldt voor vriendschappen. Door omstandigheden heb ik in 2018 gebroken met enkele beste vrienden en zelfs een vriendengroep. Meer dan 10 jaar ben ik met hen bevriend geweest, door dik en dun. Schijnbaar van de ene dag op de andere was het gedaan. Ik kan je garanderen dat het ‘uitmaken’ met vrienden pijnlijker is dan een liefdesbreuk. Ik ben er zo kapot van geweest – en nog steeds vind ik het heel jammer – maar ik wil niet meer op mijn stappen terugkeren.
Niet te vermijden
Nu ik na enkele maanden terugblik, focus ik me op het grote plaatje in plaats van op de concrete aanleidingen. Daardoor zie ik eindelijk in dat de breuken niet te vermijden waren. De laatste jaren wrong ik me steeds meer in allerlei bochten. Ik kreeg het gevoel dat ik voortdurend moeite moest doen om te blijven zwijgen en de kerk in het midden te houden. Na onze uitjes was ik steeds vaker doodop en gedegouteerd, bijvoorbeeld over hoe onrespectvol ze waren. En toch bleef ik volhouden en moeite doen om het te laten werken, want wie wil nu zijn beste vrienden kwijt?
- “Het zal wel aan mij liggen”, dacht ik dan soms.
- “Ik ben gewoon te streng voor mijn vriend(in).”
- “Mijn vriend heeft het de laatste tijd wat moeilijk en doet daarom keer op keer zo onrespectvol.”*
- En daarbij aansluitend nog een mooie: “Het waait wel weer over.”
Klinkt het herkenbaar? Knoop dan dit in je oren:
- Het ligt niet aan jou.
- Je bent misschien zelfs nog niet streng genoeg, want respect moet je afdwingen indien nodig. Je grenzen moet je zelf trekken en bewaken.
- Nee, het waait niet zomaar over.
Van oud naar nieuw
Soms werkt het gewoon niet meer en is er een punt achter zetten de enige haalbare optie. Want toch moeite blijven doen, is dan verlies van tijd en vooral energie – die je in iets positievers kan steken. Je stelt er alleen het onvermijdelijke mee uit. Mensen veranderen nu eenmaal. Ongewone weken heeft mij op relatief korte tijd enorm veranderd. Bijvoorbeeld op reis ben ik van passief monumentjes fotograferen gegroeid naar actief ervarigen opdoen (en de tijd nemen om ervan te genieten). De vriendengroep waarmee ik jarenlang op reis van standbeeldje naar uitzichtje holde in de hoop de hele lijst bezienswaardigheden gezien te hebben, houdt blijkbaar niet van actief dingen beleven en past dus niet meer bij mij. Helaas. It happens.
Maar er is ook goed nieuws: al die ‘opgeruimde’ vrienden maken plaats voor nieuwe mensen die beter bij je passen. Zo kwam ik de afgelopen maanden tijdens de blogactiviteiten alleen al in contact met Sien en Timothy, Annelien, een geweldige groep zusters, een hele Spaanse praatgroep en niet te vergeten mijn partner in NMBS-dagtrip crime Luís. Ik kreeg ook tijd om de banden opnieuw aan te halen met o.a. Sandyp. Al deze (en meer) mensen ben ik dankbaar voor hun vriendschap, maar ook omdat ze me elk op hun eigen manier herinneren aan hoe dat er wél uit moet zien. Ondanks dat ik een aantal vrienden kwijt ben en er nog zullen volgen, kijk ik ontzettend uit naar de ongewone plannen voor 2019 – de planning staat al verrassend goed vol!
Mijn nieuwjaarswens voor jou beste lezer is dat je de kracht zal hebben om weg te wandelen als het nodig is en dat ook jij daardoor gezonder en gelukkiger wordt. Bewaar de quote van Dodinsky om je daar af en toe aan te herinneren.
* Let wel: je vrienden zomaar dumpen omdat ze het moeilijk hebben, doe je gewoonweg niet. Maar als je vriend(in) jou telkens weer incorrect behandelt om eender welke reden, moet je zeker voor jezelf opkomen. Verandert dat niets, trek dan je conclusies.
Je hebt groot gelijk! Door bepaalde vrienden los te laten, ontdek je veel meer wie je zelf werkelijk bent! Dit gaat uiteraard gepaard met verlies en rouw daarrond. Maar uiteindelijk ook dankbaarheid dat je deze mensen op je pad mocht hebben en dat ze je helpen maken hebben tot wie je nu bent en waar jij voor kiest.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel blij dat je dat zegt, dankjewel! Ik herken het volledig. 🙂
LikeLike