[Deel 3] Amper verbruiken, is dat wel te doen?

Met de tips van Steven Vromman in mijn achterhoofd, startte ik deze week mijn eigen ‘Low Impact’-uitdaging. Ontdek de meest memorabele hoogte- en dieptepunten van één week zo zuinig mogelijk leven … en hoeveel mijn verbruik gezakt is, uiteraard!

Om te meten in hoeverre het gelukt is, noteerde ik voor en na mijn week al mijn meterstanden en deed ik ecologische voetafdruktesten. Blijkt dat mijn voetafdruk voor de start gemiddeld 3 hectare groot is – wat nog meevalt tegenover de 4,9 ha of 3 planeten die de meeste Belgen verbruiken. Maar eigenlijk hebben jij en ik recht op amper 1,6 hectare per persoon. Benieuwd of ik erin slaag om dat te halen.

Maar het gaat natuurlijk om veel meer dan cijfertjes. Deze week ligt de klemtoon op nieuwe gewoontes ontwikkelen en het leukst van al: nieuwe dingen ontdekken!

[Eten]

Van speltflakes tot zeewierkaas

De Mechelse verpakkingsvrije winkel Kabas (foto) is zonder twijfel de ontdekking van de week. Ik voel me er een beetje Alice in Wonderland, zo tussen de oorlepeltjes, hennep maandverbanden, Food Huggers, stalen rietjes, rekken zaden, speltflakes, granola en nog meer ecologische lekkernijen. Mijn favoriet? De zoute zeewierkaas, een echte delicatesse.

Even fantastisch zijn de ‘buurderijen’ van Boeren & Buren, wekelijkse samenkomsten van lokale boeren en mensen uit de buurt die op voorhand hun bestelling plaatsen op het platform. Zo kunnen de boeren hun oogst voor een faire prijs rechtstreeks verkopen aan consumenten zoals jij en ik. Sinds ik die kraakverse sappige sla, overheerlijke zoete kerstomaatjes en versgebakken brood gewend ben, heb ik geen voet meer in de supermarkt gezet. Ook heerlijk origineel: paddenstoelenbier!

Mijn moeder – die dit ongetwijfeld leest – verdient ook een eervolle vermelding. De porties soep die ze me telkens meegeeft, zijn met evenveel liefde als groenten uit eigen tuin gebrouwen. Lokaler kan het haast niet. En daar ben ik blij om, want achterhalen waar ingrediënten in bereide maaltijden vandaan komen en hoe biologisch ze zijn, is zeker in (bedrijfs)restaurants praktisch onmogelijk.

 

[Verzorging]

Vegan tandpasta testen

Uiteraard is net deze week de tandpasta op. Net nu de supermarkt vlakbij tijdelijk een no-go zone is. Kabas to the rescue! En hoe, want daar ontdek ik vegan tandpasta. ‘Végan tandpasta?!’, vraag je je wellicht af. Ik stelde mezelf die vraag ook en ontdekte hier dat er in tandpasta wel degelijk dierlijke stoffen zitten. Eikebah! Toegegeven, het veganistische bruinachtige goedje ziet er ook niet echt apetijtelijk uit, maar aan die muntsmaak kan ik zeker wennen. Deze tandpasta smaakt dus natuurlijker en is qua structuur minder stijf. Dat er geen dierlijke en minder kunstmatige stoffen in zitten, geeft voor mij de doorslag.

Douche-ingeving

Onder de douche krijg ik vaak de beste ideeën, ook deze week. Wie milieuvriendelijk wil douchen, probeert vooral minder water te verbruiken: de kraan minder ver opendraaien en kortere douches nemen dus. Maar wat doe je met het water dat wegloopt terwijl je wacht tot het water warm is? Wel, ik vang het op in een emmer en giet er de planten mee. Onder de douche besefte ik ook dat ik telkens teveel shampoo en douchegel gebruik. Veel meer dan ik nodig heb om proper te zijn. Tegelijk zijn verzorgingsproducten zoals deze best schadelijk voor het milieu. Tijd dus om het met een beetje minder te doen!* Ook leuk voor de creativo’s onder ons: je eigen shampoo maken! Check het filmpje hieronder.

* Ik heb de afgelopen week niemand subtiel horen hinten dat ik stink, nee. En ja, er durven nog mensen naast mij te zitten. 😉

 

[Entertainment]

Bye bye Spotify!

Een van de beste tips die Steven Vromman me gaf: vermijd streamingdiensten. Die verbruiken immers internet (dat draait op energievretende datacenters). Daar had ik totaal niet bij stilgestaan. Bye bye Spotify dus. Het is wel even wennen. De laatste jaren ben ik een hardcore Spotify-addict, dus mijn lokale muziekbibliotheek is niet meer up-to-date. Maar ‘oude’ muziek herbeluisteren is zeker zo fijn! Ik heb zoveel supertoffe liedjes herontdekt. Zegt Def Dames Dope (foto) jou bijvoorbeeld nog iets? (Go shake that booty booty! ;-))

Schermpjesstrijd

Tijdens de kantooruren kan ik uiteraard niet zonder laptop en smartphone, dus heb ik me voorgenomen om al mijn apparaten na het werk uit te schakelen tot de volgende ochtend. Dat voornemen sneuvelt al op de eerste avond. The smartphone struggle is real. Enkele dagen later doe ik zelfs geen moeite meer om mijn smartphone uit te schakelen. Ik kan de verleiding gewoonweg niet weerstaan. Of om het met de woorden van Temptation Kevin te zeggen: sorry mama natuur!

Ik probeer wel om mijn internetverbruik te beperken, bijvoorbeeld door de vliegtuigstand in te schakelen. Ik bundel ook steeds meer dingen die ik wil opzoeken of die ik nog moet doen op mijn apparaten. Dat blijkt zuiniger en een stuk efficiënter.

 

[Sfeer & gezelligheid]

Hallo kaarsjes en dekentjes

Uiteraard verkies ik boeken boven televisie, al wil ik Het Journaal en enkele actuele reportageprogramma’s nu gezien hebben. Maar heb ik al die verlichting op de achtergrond nodig als ik televisiekijk? Eigenlijk niet. Bij kaarslicht tv-kijken blijkt veel gezelliger.* En als ik ’s avonds met mijn dikste pyama aan onder een knus dekentje kruip, kan de verwarming uit.

Net als wanneer ik afwas, overigens. Dus was ik deze week af als het wat kil begint te worden, want daardoor warm ik helemaal op. Door mijn afwasmomenten strategisch te kiezen, me wat warmer te kleden en dekentjes te gebruiken, hoeft de verwarming maar een uurtje per dag op te staan in plaats van de hele avond. Op één uitzondering na: die avond waarop ik na het werk buiten met een collega bleef babbelen en ik vervolgens compleet bevroren thuiskwam.

* Natuurlijk zijn kaarsjes ook niet zo milieuvriendelijk, dus beperk ik het tot één kaars.

 

Of ik het gehaald heb?

Ja hoor. Mede doordat ik de hele week fietste (en dus geen auto of openbaar vervoer gebruikte), op mijn bord zelfs geen klein beetje vlees maar wel enkel biologische groenten lagen, ik niet mijn appartement maar mezelf goed geïsoleerd heb en ik nagenoeg geen (papier)afval produceerde, heb ik volgens mijn laatste voetafdruktest 1,5 ha verbruikt. Iets om op te klinken met mijn paddenstoelenpintje. Schol!

Dit gooide ik deze week weg:

• Thuis: fruit- en groentenafval, 2 kartonnen verpakkingen, een broodzak en reclamepamfletten die ondanks de ‘geen reclame’-sticker op mijn brievenbus daar toch in belandden.
• Op kantoor: fruitafval, een kartonnen theebeker met leeg suikerzakje van de koffiebar en vooral heel veel theeresidu. Een eigen drinkfles, losse thee, theefilter en tas meenemen, doet wonderen.

Zoveel heb ik bespaard op mijn meters*:

• 6,2 kWh elektriciteit,
• 0,26 m³ (of 2,6 kWh) aardgas,
• 562 liter water,
• 47 verwarmingseenheden.**

* Neem het met een korreltje zout, want mijn weken zijn zeer moeilijk te vergelijken. Zo heb ik amper 145 liter water verbruikt, mede doordat ik tijdens de eco-week meer tijd had om te sporten en ik dus tweemaal in de fitness gedouchet heb.
** Verbruikte eenheden gemeten op de tellers van mijn radiators. In een normale week zijn dat er 54, tijdens mijn eco-week amper 7. Ik heb dus bijna 8 keer zo weinig verbruikt.

3 lessen die ik eruit getrokken heb:

Les 1: ondanks dat ik vrij zuinig leef voor een Belg, kan het nog stukken beter. Regelmatig stilstaan bij de eco-impact van al wat je doet, helpt enorm.

Les 2: zo milieuvriendelijk mogelijk leven is niet zo’n grootse verandering als ik dacht. In tegendeel: het gaat om heel veel kleine dingen, tot verandering van oorstokjes.

Les 3: ik dacht dat ecologisch leven een zeer ongewoon verslagje zou opleveren, maar dat is eigenlijk totaal niet het geval. En dat is misschien maar goed, want zo zou het moeten zijn.

Wil je het ook eens proberen? Ga dan aan de slag met dit stappenplan.