Op avontuur in eigen buurt? Duik met een vuilniszak de bosjes in!

Meer dan 20 miljoen vrijwilligers maakten de wereld afgelopen zaterdag net dat beetje properder tijdens de globale World Cleanup Day van Junior Chamber International (JCI). Ik was één van de meer dan 180 Mechelse ‘vuilnishelden’ die met grijptangen en vuilniszakken de straten op trokken. Ziehier het verslag van een memorabele namiddag.

In Mechelen steekt zowel jong als oud de handen uit de mouwen. Verschillende groepjes pakken elk een ander stuk van de stad aan. Ik trek richting Rode Kruisplein met een viertal jongeren dat de parkings en de buurt errond opruimt. Fluohesje? Check! Handschoenen? Check! Grijptang en vuilniszak? Double check! Ik ben klaar om erin te vliegen. Al zie ik op het eerste zicht niet veel vuilnis liggen. ‘Eigenlijk is het hier altijd vrij proper als ik passeer’, denk ik. ‘Misschien is een opruimactie hier niet echt nodig.’ Fout gedacht.

In minder dan 10 minuten heb ik mijn vuilniszak al half gevuld. Ik geloof amper mijn eigen ogen. Uit de struiken rondom de parking vis ik babydoekjes (zo blij dat ik een grijptang heb), blikjes, flesjes, koekenpapiertjes, een doorgeknipt fietsslot en lange elektriciteitskabels (die nergens aan verbonden waren, ik heb gecheckt). “Je had moeten zien wat we daarstraks rond McDonalds allemaal gevonden hebben”, vertelt Luis. “Echt ongelofelijk hoeveel klanten van McDonalds hun afval gewoon dumpen.” Het gekste dat we vandaag gevonden hebben? “Een spuitbus met lachgas”, lacht Silvie. “Ik zou weleens willen weten wat mensen daarmee doen op een parking.”

4 500 000 000 000 000 peuken

Het grootste probleem – en gespreksonderwerp van de dag – zijn ongetwijfeld de peuken van sigaretten, sigaren en joints. De Mechelse straten liggen er letterlijk mee bezaaid. Maar liefst 4 500 000 000 000 000 peuken, die 60 Sint-Romboutstorens zouden kunnen vullen, worden jaarlijks (!) weggegooid. In de gootjes rondom de parking alleen al liggen er zodanig veel dat we ze met twee moeten opruimen. “Hou de zak eens open”, zegt Laura, waarna zij de hoopjes peuken met haar beide handen van de grond schraapt. Wat een teambuilding, dat zwerfvuil inzamelen.

Ondanks dat het voor sommigen misschien een taakstraf lijkt, is dit best een gezellige groepsactiviteit. Terwijl we ijverig met onze grijpers in de weer zijn, nemen we uitgebreid de tijd om elkaar te leren kennen. Zo hoor ik onderweg de vele boeiende verhalen van Luis, een vlotte jongeman uit Seattle die een jaar geleden de oceaan overstak om zich in Louvain-La-Neuve te bekwamen in politiek onderzoek over en voor de Europese Unie.

Terwijl we samen de struiken rondom het Tuinstraatje uitkammen, haalt Luis een zoveelste McFlurry-lepel boven. “Zie je wel. Zelfs hier vind je nog het afval van de McDonalds”, zegt hij terwijl hij het lepeltje showt. Ik vis tegelijk het ene blikje na het andere uit de struiken, wetende dat als zo’n blikje in een maaier terechtkomt, de dieren die de stukjes blik per ongeluk opeten een pijnlijke dood tegemoet kunnen gaan. Zo sterven er elk jaar 4 000 runderen door zwerfafval.

Positieve impact

“Awel, dat voelt echt goed, de straten properder maken”, zegt Silvie terwijl ze papiertjes opraapt. We kunnen het allemaal beaamen, zeker nadat een buurvrouw haar respect uit en ons bedankt voor alle moeite. Daarnaast geniet ik van de gedachte dat er samen met ons over de hele wereld mensen onze aardbol aan het opruimen zijn. Naarmate de namiddag vordert, merk ik steeds meer dat afval opruimen helpt om je hoofd vrij te maken. Het is dus best zen. Al kan het ook confronterend zijn. “Ik heb net een paar parkeerticketjes opgeraapt en dat stemt me toch tot nadenken”, zegt Laura opeens. “Mijn ticketje gaat ook soms vliegen en dan doe ik geen moeite om het op te rapen. Misschien moet ik dat toch eens doen.”

Eigenlijk hoeven we ons niet schuldig te voelen, want vandaag hebben we onze zwerfvuilzonden ongetwijfeld uitgewassen. In minder dan 2 uur tijd hebben we pakweg 15 vuilniszakken gevuld, waarvan een tiental zakken op en rond het Rode Kruisplein. De overige zakken vulden we langs een vijftal straten. Ik heb mij alvast voorgenomen om er wat vaker op uit te trekken met een vuilniszak, want amper 10 minuutjes is genoeg om het milieu, de hele buurt en ook jezelf een plezier te doen.