Hoe je jezelf uit een zinkende auto bevrijdt

Voor het eerst in mijn leven ben ik kopje onder gegaan in een zinkende auto. Gelukkig kan ik het nog navertellen, want de experts van de Vlaamse reddersfederatie RedFed leerden me tijdens hun opleiding ‘Auto te water’ wat je moet doen om jezelf te bevrijden. Totaal geen idee van hoe jij het zou aanpakken? Blijf dan vooral lezen.

Stel je voor dat je op een regenachtige avond langs het kanaal rijdt en ineens een schattig konijntje vlak voor je auto oversteekt. Automatisch wijk je uit om het dier te redden – ook al is dat geen goed idee. Daardoor verlies je de controle over het stuur. De auto gaat aan het slippen en voor je het weet lig je met je wagen in het water. Zo snel kan het gebeurd zijn.

Eens de auto in het water dobbert, zinkt hij razendsnel. Vandaag is het een kwestie van seconden voordat onze testauto (weliswaar met open ramen) onder het wateroppervlak verdwijnt. Daar ben ik echt van onder de indruk. Net als Annelien, een onbevreesde leeftijdsgenote uit Gent. Na onze spontane ontmoeting eerder vandaag vergezelt ze me in de zinkende auto.

Drie stappen

Zodra ik de auto met onze voorgangers in onder het water zie verdwijnen, giert de angst door mijn lichaam. Oh help, waar ben ik nu weer aan begonnen?! Maar als een papa en zijn twee zoontjes het al durven dan moet ik het ook kunnen. Gelukkig worden we goed voorbereid door de instructeurs en staat een duikersteam paraat.

Onze training verloopt in drie stappen, zodat we geleidelijk kunnen wennen. Eerst moeten we door het raam uit de auto klimmen voordat die onder is. Tijdens de tweede stap leren we de deuren openen terwijl de auto in het water ligt. Tot slot gaan we volledig kopje onder.

“Jullie zijn toch goed verzekerd?”, grapt een van de begeleiders voordat hij de wagen het meer in duwt. Een motor heeft dit testmodel immers niet, een versnellingspook en comfy zetels evenmin – we zitten op plastic stoelen. Tijdens de eerste fase klimmen we via de open ramen naar buiten. Dat gaat vlotjes, zelfs al zit ik even met mijn knie vast achter het stuur. Nog voordat de wagen onder is, zijn we ontsnapt.

Deuren tegelijk openen

De tweede stap is al wat uitdagender. De papa van de twee jongetjes heeft besloten om ons te vervoegen. We moeten alledrie tegelijk uit de auto, want deze keer ontsnappen we via de deuren. Nadat de auto in het water ligt, wachten we totdat het voertuig stabiel is … ook al loopt het water met rasse schreden naar binnen.

Annelien en ik zetten onze voeten tegen de middenconsole. We kregen de tip om onze benen en armen ten allen tijden samen te houden. Zo vermijden we kwetsures. Met onze schouder leunen we vlak onder het raam tegen de deur, terwijl we met één hand de deurhendel vasthouden.

Annelien telt af van drie tot één. Daarna trekken we zachtjes aan de deurklink. Met onze schouder duwen we zo hard mogelijk om ze open te krijgen. Het is belangrijk om dit samen te doen zodat de druk optimaal geregeld is en de auto zo stabiel mogelijk blijft. Opnieuw hebben we onszelf verrassend snel bevrijd. Terwijl ik uit het water wandel, zie ik dat er ineens een hele kring ramptoeristen rondom ons zijn verzameld. Ze filmen en fotograferen erop los, alsof we op de set van Baywatch staan. Helaas, Pamela Anderson en ik zijn verrevan lookalikes.

Akelig

En dan is het tijd voor het moeilijkste onderdeel. We zetten ons opnieuw met onze voeten tegen de middenconsole – klaar om zo dadelijk de deur te openen – terwijl de auto steeds dieper in het water zakt. Samen met het voertuig gaan we kopje onder. Met ingehouden adem proberen we ons onder water te bevrijden. Slik.

Deze keer verloopt het net iets chaotischer, want de auto zinkt naar de bodem met ons erin. Wat een akelig gevoel! Terwijl de wagen steeds dieper zinkt, drijf ik automatisch naar omhoog en beland ik tegen het dak. Zomaar uitstappen gaat dus niet meer. Aftellen zijn we overigens vergeten. Annelien en de papa ontsnappen vrijwel meteen, maar ik krijg mijn deur niet geopend en blijf achter. En dan volgen de tot dusver langste seconden van mijn leven.

Naar beneden getrokken

Even sla ik in paniek. Zelfs met mijn zwembril op zie ik geen hand voor mijn ogen in dit modderige water. Ik tast letterlijk in het duister. Gelukkig heb ik de rand van mijn raam vrijwel meteen vast. Quasi reflexmatig slinger ik mezelf naar buiten. Terwijl ik naar boven zwem, trekt de neerwaartse stroming die de zinkende auto creërt me even mee naar beneden. Mijn zuurstof is op, dus dit kan ik er echt niet bij hebben. Dolgelukkig ben ik zodra ik terug diep in kan ademen.

Uiteindelijk halen zowel Annelien als ik een gouden brevet. Je met de auto in het water storten doe je dus voortaan best met ons erbij. Of wil je liever je eigen brevet halen? Dat kan, want RedFed staat volgend jaar normaal gezien opnieuw paraat op de Watersportdag in Hazewinkel. Deze en andere data verschijnen in de RedFed-kalender.

Meer praktische info over de gratis opleiding ‘Auto te water’ vind je hier.